Aannamebeleid via overheid

Niet iedereen een traumahond!

Om meteen maar een fabel uit de wereld te helpen; niet iedereen komt door de selectie voor een opleidingstraject! Is de hulphond in zijn algemeenheid aan het oprukken in de maatschappij, bij ons leidt maar ongeveer 60% van de aanvragen tot een daadwerkelijke start van een opleidingstraject.

Bij de toewijzing van een opleidingstraject kijken we namelijk altijd naar de opgestelde richtlijn die wij hanteren. Een uitgebreid document waarin alle facetten van het hebben van een psychosociale hulphond, de traumahond, voorbij komen vóórdat we groen licht geven! Ook wij merken namelijk dat er soms wel héél gemakkelijk gezegd wordt dat een traumahond de oplossing is voor iemands problematiek maar wij weten als geen ander dat je dat niet zomaar kunt stellen. Een traumahond is dan ook geen ‘magische pil’ die alle problemen wegneemt.

Komt een aanvraag via een gemeente of maatschappelijke instantie bij ons dan toetsen wij die op haalbaarheid middels de hierboven genoemde richtlijn. Is er een verwijzer en zo ja, wat is dan precies de problematiek van de persoon die een aanvraag wil doen. Hoe woont deze persoon? Heeft hij/zij een goede back-up voor het geval het even tegen zit. Hoe wordt het welzijn van de hond geborgd? Allemaal vragen die beantwoordt dienen te worden voordat een aanvraag doorgegeven wordt aan de opleider.

Als Stichting fungeren we dus als een eerste ‘filter’ voordat een aanvraag doorgezet wordt naar een aangesloten (gecertificeerde) traumahondenschool. Enerzijds om onzinaanvragen direct te kunnen blokkeren, anderzijds om de wél serieuze aanvragen van een juiste richting te voorzien. We zijn dan gesprekspartner voor de overheden die ermee gemoeid zijn en streven een objectieve blik na!