Regels en wetten

Overal toegang!

Sinds 2016 is het VN-verdrag, over de rechten van mensen met een beperking, ook in Nederland van kracht en dus ook een officiële wet. Het doel van dit verdrag is dat de positie van mensen met een beperking te verbeteren. De Nederlandse regering heeft vanwege dit VN-verdrag twee bestaande wetten aangepast, waaronder de Wet Gelijke Behandeling (de WGBH).Wat staat hierin?

• Sinds 2016 gaat de wet nu ook over goederen en diensten. Mensen met een beperking kunnen in veel gevallen vragen om een ‘doeltreffende aanpassing’. Hieronder valt ook het toelaten van assistentiehonden als iemand daarom vraagt. Let op: de vraag moet wel redelijk zijn!
• Vanaf 1 januari 2017 is in de wet een norm voor algemene toegankelijkheid opgenomen. Werkgevers en aanbieders van goederen en diensten dragen vanaf deze datum de zorg voor algemene toegankelijkheid, ook als hier niet specifiek om gevraagd wordt. (artikel 2a, eerste lid Wet Gelijke Behandeling). Het doel van dit artikel is een verandering teweeg brengen in het denken over mensen met een beperking en mensen, bedrijven en instellingen bewuster maken. “Toegankelijkheid moet normaal worden, ontoegankelijkheid de uitzondering.”

Recentelijk heeft onderzoek van de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit van Utrecht ook aangetoond dat het argument “hygiëne” geen reden kan zijn om eigenaren van een hulphond te toegang te weigeren. Sterker nog: de poten van hulphonden blijken namelijk schoner dan de schoenzolen van hun gebruikers!

Helaas moeten ook wij concluderen dat toegang tot publieke ruimten niet altijd (meteen) wordt toegestaan. Vier op de vijf eigenaren van een hulphond geven ook aan dat ze hier regelmatig mee te maken hebben. Omdat mentale beperkingen van buitenaf vaak in het geheel niet zichtbaar zijn geldt dat ook voor eigenaren van een traumahond. Mede daarom is dit een specifiek onderdeel in ons opleidingscurriculum!